O azyl proszę [ Modlitwa wigilijna ] O azyl proszę cztery ściany i sufit co sklepiony szczelnie Niech będzie dom nasz zamieszkały Niech się w nim poczujemy pewnie
Niech ściany uszu nie mają Niech zawsze będą tylko ścianą Na progu niech gości nadzieja Nim się zbliżymy ku jesieni
Niech sprzęty rosną jak na drożdżach Niech przyjaciele tu bywają W donicach kwiaty pokojowe Niech do starości tu dotrwają
I ty poezjo rodem z Czarnolasu Mieszkaj u nas niczym siostra Bo dom nasz po swojemu Wielu dniom musi sprostać
13 komentarzy:
dobrze, że klucz wisi- wprowadzam się od zaraz:-)
super :)
Zakochałam się bez pamięci :)
Cynko...nmo wlasnie To..pokazujesz...dziekuje
słodkie...
...chyba się rozpłaczę - piękne
szczerze
urtica
boskie twory!
Wspaniały pomysł i wykonanie :) Przeurocze i wzruszające :)
piękne i takie ciepłe :)
Piękne i pomysłowe!
Ojaaaa..ojaaaa..ojaaa....
(słowa, gdzie jesteście?)
... cuudoowneee! Cynko!
Brakuje tylko wiersza Adama Ziemianina:
O azyl proszę
[ Modlitwa wigilijna ]
O azyl proszę cztery ściany
i sufit co sklepiony szczelnie
Niech będzie dom nasz zamieszkały
Niech się w nim poczujemy pewnie
Niech ściany uszu nie mają
Niech zawsze będą tylko ścianą
Na progu niech gości nadzieja
Nim się zbliżymy ku jesieni
Niech sprzęty rosną jak na drożdżach
Niech przyjaciele tu bywają
W donicach kwiaty pokojowe
Niech do starości tu dotrwają
I ty poezjo rodem z Czarnolasu
Mieszkaj u nas niczym siostra
Bo dom nasz po swojemu
Wielu dniom musi sprostać
Chociaż ten też mi się pcha od razu:
D O M
Z okien dobrze mu patrzy
Na wszystkie świata strony
U drzwi miedziana klamka
I w niebo wmodlony komin
Jest w nim wiele spokoju
Twarde są jego ściany
W stronę letniego wieczoru
Przyjazne mrugają firany
On arką z bukowego lasu
która zieloną płynie łąką
A w oknie pokojowe kwiaty
Są dla nas oliwną gałazką
Ten dom rękami przodków
od fundamentów zbudowany
Nie straszne mu zawieruchy
Do dziś ma mocne ściany
Z okien dobrze mu patrzy
Na wszystkie świata strony
Od gościńca gość nadchodzi
Niech będzie ten dom pochwalony!
Prześlij komentarz